Aspecten van een Samengesteld Gezin
De ex-partners (ouders)
Een vader en een moeder staan buiten het Samengesteld Gezin, maar hebben veel invloed, omdat zij ouders blijven. Dit kan ingewikkeld zijn. Lees verder door op de paarse letters hierboven te klikken.
Jullie als partners
De liefde heeft jullie bij elkaar gebracht. Jullie liefde is de basis van het Samengesteld Gezin. Hoe hou je de partnerrelatie goed? Klik op paarse letters om verder te lezen.
Het gezin als geheel
Het gezin bestaat uit minstens 2 delen. Voor de helft van de kinderen ben je ouder, voor de andere helft ben je stiefouder. Klik op paarse letters om verder te lezen
Opvoeden
Opvoeden in een Samengesteld Gezin is ingewikkeld: twee “soorten” kinderen. Aan wie ben je loyaal: aan je partner of je kinderen?? Klik op paarse letters hierboven
Ik noem mezelf stiefgezincoach, maar de officiële benaming is gecertificeerd Stiefplan Coach. Daarnaast ben ik relatie- en gezinstherapeut, conflictbemiddelaar en maatschappelijk werker
Hallo, ik ben Nellie Timmermans
Om lid te worden van de Besloten Facebookgroep voor Samengestelde Gezinnen klik hieronder. Hiervoor moet je wel zelf ook een Facebook account hebben.
Een vrouw met een lesbische relatie, 2 kinderen uit een eerdere relatie. Tussen de kinderen en vader is er summier contact. De ouders hebben op zichzelf geen problemen met elkaar.
Ik heb in mijn scheiding ontdekt dat ik lesbisch was en ben een relatie aangegaan met Wilma (naam gefingeerd). Wilma heeft veel begrip gehad voor mijn positie als moeder en als enige verzorger van mijn kinderen. Ze heeft veel moeten doorstaan van mijn kinderen, vooral mijn dochter was erg afwijzend naar Wilma. Natuurlijk was het voor hen wennen dat hun moeder met een vrouw omging, maar het ging verder. Mijn dochter gedroeg zich af en toe erg onheus en pesterig, en Wilma bleef kalm en zelfs liefdevol. Mijn zoon nam af en toe dat gedrag van mijn dochter over, maar over het algemeen was die relatie wel beter. Ik heb daarin als moeder erg verzuimd om grenzen te stellen aan mijn dochter (en zoon) want ik vond het al zo zielig voor hen, dat ze zo weinig contact hadden met hun vader. Ik had steeds begrip, en viel Wilma eigenlijk regelmatig af. Toen wij bij Nellie kwamen had Wilma er genoeg van. Ze ging één keer met mij mee (voor mij) maar ze wilde de relatie stoppen. Ze woonde inmiddels al op een kamer bij haar broer. Spijt als haren op mijn hoofd, want deze vrouw was mijn grote liefde. In de (4 of 5) gesprekken die ik met Nellie alleen had ging ik zien waar ik fouten had gemaakt, hoe ik anders en beter had kunnen reageren. Hoewel het uit leek tussen Wilma en mij, is er nu wel weer sprake van contact. Met Wilma, mij en de kinderen is er een gesprek geweest bij Nellie, waarin ook de kinderen hebben aangegeven dat ze niet altijd fatsoenlijk hebben gehandeld. Ik heb goede hoop dat Wilma en ik over enkele jaren weer bij elkaar zijn. We wachten nu waarschijnlijk tot de kinderen uit huis zijn, zodat het voor alle partijen eenvoudiger is.
A. en W.
Lesbisch stel, onheus gedrag dochter
Groot gezin met al wat oudere kinderen, wonen al enkele jaren als samengesteld gezin bij elkaar Mevrouw had 3 kinderen, die zij met zeer duidelijke regels opvoedde. Meneer had 4 kinderen, waarbij de moeder al weer enkele jaren in het buitenland verblijft. Er is nauwelijks contact tussen moeder en deze kinderen, meneer heeft hen met veel eigen verantwoordelijkheid opgevoed.
Wij snapten eigenlijk niet waarom het fout liep in ons gezin. Wij dachten dat we altijd heel duidelijk en eerlijk waren naar onze kinderen. Mijn vriendin hanteerde regels waarbij ik me meestal wel kon aansluiten. Tenslotte zijn er veel gevaren waar de jeugd tegenwoordig aan bloot staan. Mijn kinderen waren echter niet zo opgevoed. Noch hun moeder, noch ik hanteerden voorheen zulke regels, maar ik zag er beslist het nut van in. Ik heb mijn vriendin hierin geprobeerd zo goed mogelijk te steunen. De kinderen onderling konden gelukkig goed opschieten met elkaar. Dat is eigenlijk nooit echt een probleem geweest. Alleen toen mijn zoon van 16 wegliep begreep ik dat we iets niet goed deden. Hij wilde er niet over praten, maar had wel een aantal keren duidelijk aangegeven dat hij de regels van mijn vriendin zat was. Er was een steeds grotere afstand tussen mijn vriendin en mijn zoon ontstaan. Mijn kinderen “tolereerden” mijn vriendin alleen, maar spraken nauwelijks meer. Er is veel gebeurd sinds wij bij Nellie zijn geweest. Wij beseffen nu dat mijn kinderen (door de vrijheid en de verantwoordelijkheid die zij al hadden) veel moesten inleveren. Gelijk stellen met de kinderen van mijn vriendin was daarom niet verstandig. En ik besef nu zelf ook dat ik mijn kinderen ook in de steek liet, door klakkeloos de grenzen die mijn vriendin voor háár kinderen stelde, door te trekken naar mijn kinderen. Daarbij moet ook worden gezegd dat mijn kinderen mijn vertrouwen nooit beschaamd hadden, heel goed met die verantwoordelijkheden konden omgaan. Mijn kinderen hadden zich altijd verantwoordelijk gedragen, maakten hun huiswerk zonder dat ik achter ze aan zat, en deden het goed op school. Zij hadden het niet nodig om gecontroleerd te worden. Zij voelden zich daarom als kleine kinderen behandeld door mijn vriendin, ook al was dat zeker niet haar bedoeling. Het heeft veel tijd en moeite gekost om daarin een evenwicht te vinden, vooral ook omdat de kinderen van mijn vriendin een stuk onzelfstandiger zijn dan de mijne. Ook zij doen het prima op school, maar het zijn nog echte kinderen, die grenzen nodig hebben. Bij mijn kinderen is dat veel minder nodig. Dat is erg ingewikkeld, want je moet overal over praten. Want als mijn kinderen verantwoordelijkheden (vrijheden) krijgen die de kinderen van mijn vriendin niet krijgen dan wordt er direct geroepen: dat is oneerlijk!! Ik vermoed dat we in de loop van de jaren nog wel eens terugkomen bij je, want het valt echt niet mee. Maar gelukkig is de band tussen mij en mijn kinderen weer hersteld en hebben we tal van voorbeelden van Nellie gehad, hoe we met onze kinderen (en die grote verschillen) kunnen omgaan. Bedankt Nellie. I. en T.
Grote verschillen in gezinsculturen
Aangezien ze aan de andere kant van Nederland wonen, heb ik met hen afgesproken dat ik de hele dag voor hen vrij hield. Dat heeft geresulteerd in een afspraak van 2 uur voor de middag en 2 uur na de middag. Tussendoor hebben ze in Veghel geluncht en konden ze evalueren en hun overige vragen/problemen op een rijtje zetten. Ik verwacht dat ze misschien over een half jaartje/een jaar nog eens terugkomen.
Wij hebben een hele reis moeten maken, maar het was voor ons een geweldige opluchting om te zien dat Nellie echt weet waar ze het over heeft. Onderwerpen die behandeld zijn • de relatie met de ex-partner van mijn vriend en welke moeilijkheden wij daarin tegen kwamen • mijn rol naar de ex-partner • de relatie tussen mij als stiefmoeder de kinderen • het gevoel van mijn man naar zijn kinderen, wat anders is dan het gevoel van mij naar zijn kinderen en hoe we hier meer begrip kunnen krijgen voor elkaar’s emoties. Wij waren wat sceptisch om zo ver te reizen, aan de andere kant hadden wij goede geluiden over Nellie gehoord. Het was de reis dubbel en dwars waard, als ze in onze omgeving zou wonen zou ik misschien nog een keertje voor mezelf alleen willen langsgaan, omdat we merkten dat ze echt begreep hoe het voor ons allebei was. Niet alleen voor mij voelde dat goed, ook mijn vriend was vol lof over haar aanpak. Ze geeft enerzijds uitleg over de ingewikkeldheid van de relaties. Ergens voelde je dat ook steeds, maar nu liet ze het zien, en konden we er beter over praten met elkaar. Ze had een schema wat ze hiervoor gebruikte en dat bood veel inzicht. Dit schema hebben wij nog steeds regelmatig voor de neus. De relatie met de ex-partner is aanzienlijk gemakkelijker geworden. Voorheen probeerde ze mijn vriend nogal eens dwars te zitten met dingen regelen op dagen dat de kinderen bij ons waren, zodat de kinderen NIET konden komen, òf wij opgezadeld werden met onmogelijke taken waarbij ik met het ene kind ergens heen moest en hij met het andere kind naar iets anders. Nu heeft mijn man een heel andere opstelling naar zijn ex-partner gekozen waardoor hij erin slaagt om heel zakelijk afspraken te maken, waardoor zij niet meer met allerlei emotionele chantage-acties onze plannen kan doorkruisen. Ook heb ik veel meer rust gekregen, omdat wij samen de contacten met zijn ex-vrouw voorbereiden en ik dus weet wat ik kan verwachten. Mijn man voelt zich sterker in het contact naar zijn ex-vrouw spreekt haar minder boos aan en meer op haar rol als moeder. Kortom: wij zijn blij met het contact met Nellie en als wij nog eens vaker willen gaan, zullen wij met plezier die lange rit naar Veghel maken. Hartstikke bedankt!
P en A
Vrouw zonder eigen kinderen
Het stel woont al enkele jaren samen en ze hebben samen ook weer 2 kinderen gekregen, terwijl de man uit een eerder huwelijk al 2 kinderen had. Wij hebben het totaal onderschat, hoe het zou zijn om een samengesteld gezin te hebben.
Wij waren verliefd en begonnen er gewoon aan. In het begin waren er nauwelijks problemen. Mijn vriendin ging goed met de kinderen om, en ook met de moeder van de kinderen kon zij goed overweg. Toen mijn vriendin zwanger werd veranderde de houding van mijn ex-vrouw zodanig, dat om bijna álles conflicten konden ontstaan. De kinderen gebruikten die conflicten nog eens extra, door mijn vriendin duidelijk te laten voelen dat ze niet naar háár hoefden te luisteren. Dat had moeder ze duidelijk ingefluisterd. Nellie wilde in het begin zoveel weten dat we wel 2 uur bezig waren. Maar we gingen al direct met enkele adviezen naar huis, dat was wel prettig. Het schema van het samengesteld gezin verduidelijkte ons veel (zélfs over hoe we met de moeder(mijn ex) beter konden omgaan). Zonder dat we het beseften hadden we haar steeds wat ruimte gegeven om zich met onze zaken te bemoeien, waardoor zij steeds meer macht kreeg. Nu zij minder macht heeft en wij op een zakelijker manier met haar communiceren, hebben we minder conflicten. Mijn rol was daarin groot, en ik had er altijd vreselijk tegenop gezien om met de moeder te praten. Dat had ik geprobeerd uit te besteden aan mijn vriendin, maar achteraf gezien, was dat een slechte beslissing. Nu heb ik eigenlijk geen problemen meer met mijn ex. Ook daarin heeft Nellie ons geholpen, niet dat ze ooit met mijn ex-partner gesproken heeft, maar omdat ze ons geholpen heeft met een andere houding aannemen, andere dingen zeggen, dingen goed voorbereiden, etc. Wij raden iedereen aan die met dit soort dingen worstelen zo snel mogelijk hulp in te schakelen.JBedankt Nellie, ik ben blij dat je ons geholpen hebt. Onze relatie is een stuk verbeterd, nu ik niet meer steeds hoef na te denken voor ik wat zeg. Natuurlijk besef ik wel dat ik niet zo maar alles kan roepen, maar als ik met mijn vriend ben, wil ik alles kunnen zeggen wat ik vind. Dat kan nu weer….. Nogmaals, heel erg bedankt.M.
Conflicten met natuurlijke moeder
Mw. mailde mij met de vraag of ze een telefonisch consult kon krijgen (mogelijk in aanloop van toekomstige face-to-face-gesprekken). Zij had alsmaar het idee dat ze zeurde, omdat haar vriend dat vond. Zijn kinderen waren ronduit onbeschoft tegen haar, en de vriend versterkte dit gedrag bij de kinderen i.p.v. dit te stoppen. Ze twijfelde aan zichzelf, wist niet meer of ze nog op zichzelf kon vertrouwen. Ze schreef onderstaande mail (ingekort), waarna wij een uur met elkaar gesproken hebben. De afloop staat eronder in schuine letters
Mijn hulpvraag is de volgende: Heeft het nog wel zin om met mijn partner verder te gaan of is dit een hopeloze situatie.Wij zijn zes jaar geleden bevriend geraakt. Een jaar lang heb ik met de kinderen heen en weer naar Brabant gereden.Daarna hebben we met z’n allen gewoond in mijn vriend z’n huis in Brabant. Veel ruzie tussen mij en zijn kinderen en altijd over de viezigheid en over niet houden aan afspraken en daarover liegen. Mijn vriend merkte niks, die werkte en was pas laat ‘s avonds thuis. Daarna een jaar samengewoond in mijn huis. Nu wonen we alweer een dik jaar apart en ook dat werkt niet. We zien elkaar weinig. Samen eten ….. moeilijk …… mijn kinderen willen dat eigenlijk niet omdat het zo vies is om naar zijn jongste zoon (16) te moeten kijken tijdens het eten. Alles is moeilijk….
Grootste probleem: Mijn vriend heeft nergens last van…..maakt zich nergens druk om, ik maak me overal zorgen om. Ik wil mijn kinderen leren hoe ze moeten eten, etiquette, omgangsvormen. Mijn vriend maakt dat niet uit. Hij woont in een puinhoop en ik kan niet tegen rotzooi. Ik word boos, ik voel me door zijn kinderen behandeld als de hond. Als we over de problemen praten wordt mij verweten dat ik e.e.a op een verkeerde manier zeg…..(en dat is waar) en ik heb er moeite mee, want het gaat om WAT ik wil zeggen, maar dat komt niet aan bod…..het gaat alleen nog maar over dat ik het niet aardig heb gezegd. Ik ben na drie keer vragen of de onderbroek svp niet binnenstebuiten in een binnenste buiten spijkerbroek kan blijven zitten in de was wel helemaal klaar met aardig vragen…. Dus mijn vraag is of mijn vriend en ik zodanig kunnen veranderen dat er iets mogelijk is of dat onze “cultuur” het onmogelijk maakt.
Ik zou nog even terugkomen op een evt afspraak. Die is helaas niet meer nodig, het is over! In ieder geval erg bedankt voor het gesprek en uw inzicht in de situatie, ik voelde me daarna niet meer “dat rare mens dat alles verkeerd zegt”, dus toch enorm gesteund.
Skype-consult
We willen het vanaf nu anders!
MAAK SNEL EEN AFSPRAAK!
Bel: +06 2159 2435
en Skype sessies beschikbaar
Stel je vraag of
Maak een afspraak
Vul de contactinformatie hieronder in en geef gerust je voorkeurdagen en -tijden op.
