De vriend van mevrouw kreeg regelmatig van alles te verduren. Als hij uitsliep noemde ze hem soms lui, als hij ging voetballen was hij een egoïst. Niet altijd hoor, het kwam niet zo gek veel voor, maar soms vloog mevrouw aardig uit de bocht. Ik merkte al snel na binnenkomst dat mevrouw pittige uitspraken deed en hij zich een stuk rustiger uitdrukte. Toch was ze ook heel aardig.
Het valt tegen
Het ging om een samengesteld gezin, waarbij zijn kinderen eens in de 14 dagen kwamen, haar kinderen waren er vrijwel altijd. Mevrouw voelde zich onder druk staan, en het samenwonen met de nieuwe partner was haar tegen gevallen. Zij had gehoopt dat ze meer tijd samen hadden, dat hij niet zo vaak ging voetballen, dat hij meer tijd kon investeren in haar kinderen, etc. Bovendien ergerde ze zich vaak aan het feit dat hij graag uitsliep. Dan liet ze het hem duidelijk weten: “ik kán niet zo maar uitslapen, ik heb de kinderen….”. Dan trok hij de dekens nog eens extra over zijn hoofd.
Opgespaarde ergernis
Hier zie je dat opgespaarde en niet serieus uitgesproken ergernis de situatie erger maakt. Ze gaat uitspraken doen die in elk geval de situatie niet verbeteren. Gelukkig kon ik dit duidelijk maken. Niet altijd kan men het verdragen als ik mensen aanspreek op taalgebruik waaruit een zekere ergernis spreekt. Deze vrouw gaf zelf aan dat ze zich gemeen kon uitdrukken.
Afstand
Toen dat op tafel kwam, kwam uiteindelijk de ergernis van haar vriend naar boven. Ze maakte opmerkingen die hem woedend maakte, maar waar hij maar niks van zei. Dit moest veranderen, de afstand tussen hen werd steeds groter.
Op eieren
Dit gebeurt heel vaak bij samengestelde gezinnen en soms moet ik op eieren lopen om dit aan te kaarten. Maar als men ziet dat men hiermee de relatie kapot maakt, is men achteraf wel blij te beseffen dat het anders moet: niet zwijgen (en wachten tot het erger wordt) maar serieus aankaarten van hetgeen jou stoort.
Soortgelijke problemen?
Schroom niet en maak een afspraak voor het te laat is.
