De eenzame stiefmoeder

Eenzaamheid komt veel voor onder stiefmoeders. Iets minder vaak komt het voor bij stiefvaders, maar ook zij kunnen erg eenzaam zijn, bij tijd en wijle.

Je hoort er niet echt bij

Een stiefouder hoort er nl. nooit helemaal bij. De band tussen moeder en kind(eren) of tussen vader en kind(eren) is zo sterk dat je daar niet tussen komt. Vaak zie je ook in “gewone” (kern-)gezinnen dat de band moeder/kind of vader/kind sterker is. Dat veroorzaakt nogal eens dat ouders elkaar afvallen.

Relaties

Maar bij Samengestelde Gezinnen  zijn de verhoudingen heel anders. Als je allebei ouder bent van hetzelfde kind heb je dat kind al jaren meegemaakt, ken je zijn “lastige” kant en heb je daarmee om leren gaan. Een stiefouder zal eerder last hebben van de “lastige” kant.  Maar o wee als stiefvader er wat van zegt…. Dan vecht moeder als een leeuwin. En omgekeerd, als stiefmoeder last heeft van een stiefkind met een grote mond, zal vader het al gauw “goedpraten”.

De geschiedenis

Maar je kunt je ook eenzaam voelen bij andere gelegenheden. Bv. op familiefeestjes waar iedereen het heeft over dingen en mensen die jij misschien niet zo goed kent. De hele familie heeft een geschiedenis met elkaar en als je die geschiedenis niet hebt meegemaakt valt het niet mee om daar alsnog deel van uit te mogen maken.

Dagelijkse dingen

Die eenzaamheid kan je zo maar ineens overvallen. Op zo’n feestje, maar ook gewoon tijdens het eten aan tafel. Die kids die maar kletsen en babbelen, het geplaag en gestoei waar jij je misschien aan ergert. En je partner vindt het allemaal reuze gezellig.

Gemis bij geen contact eigen kids

Stiefouders kunnen zich nóg eenzamer voelen wanneer het contact met hun eigen kinderen minimaal of zelfs nihil is. Het gemis is onuitsprekelijk. Je kunt zelfs ronduit jaloers zijn op je partner, die wel geniet van zijn kinderen.