Vroeger En nu
Mijn eigen geschiedenis
Ik ben een boerendochter, opgegroeid bij ouders die hun best deden, die fouten maakten, die hun eigen problemen en geschiedenis hadden. Hun fouten heb ik vergeven, op hun positieve eigenschappen ben ik trots. Mijn pad is niet over rozen gegaan. Ik realiseer me dat de meeste paden niet over rozen gaan.
Mijn ouders hadden geen goede relatie. 7 Jaar was ik toen mijn ouders uit elkaar gingen, in een tijd dat dat nog schande was. Ik was 8 of 9 jr. toen mijn ouders weer besloten bij elkaar te gaan wonen (“voor de kinderen”). Mijn zusje was 3 jr. jonger dan ik. Mijn ouders hielden van ons, op hun eigen manier. Mijn vader wilde dat niet laten blijken. Hij zei later wel eens veelzeggend: “je mag wel van je kinderen houden maar ze mogen het niet merken….” Toch heb ik het wél gemerkt. (Kinderen merken alles...)
Ik heb veel geleerd over loyaliteit, parentificatie (de ouder van je ouder zijn), schaamte, schuld, over ruzies en over conflicten uit de weg gaan, hoe vernietigend dit is en hoe je door je emoties te verdringen jezelf kwijtraakt. Ik ben mild naar mijn eigen ouders, en (waarschijnlijk daaruit voortvloeiend) ben ik ook mild naar ouders in moeilijke omstandigheden. Ik voel met ze mee, zoals ik destijds met mijn eigen ouders meevoelde.
Daarom ben ik ook gespecialiseerd in ouderschap onder moeilijke omstandigheden (zoals stief-ouderschap, gescheiden ouderschap, één-ouderschap). Ik besef hoe je als ouder (door het in beslag genomen zijn door je eigen problemen) kunt vergeten wat je kinderen ervaren en hoe kinderen hun best doen om “niet lastig” te zijn voor hun ouders. Ouders voelen zich schuldig en weten vaak niet hoe zij de grenzen kunnen bewaken en tegelijk de warme band te behouden met hun kinderen.
Mijn ouders deden hun best op hun manier. Precies zo heb ik ook therapeuten gehad die het goed bedoelden, maar niet altijd met een succesvolle uitkomst. Gelukkig heb ik ook enkele goede therapeuten gehad. Ik heb me lang geschaamd voor dit verleden, maar het heeft me gevormd en nu blijkt dat ik gevoelsmatig al snel de vinger op de zere plek leg, juist omdát ik dit verleden heb.
Ook van de ervaringen met therapie en therapeuten heb ik veel geleerd. Ik weet waar ik goed in ben en ook wat niét mijn sterke kanten zijn. Beide zijn belangrijk om me te realiseren bij iedere cliënt en bij iedere hulpvraag. Maar het meeste om mijn leven vorm te geven heb ik zelf gedaan. Ik heb hard gewerkt, en daar ben ik trots op. Ik heb het maximale met mijn ervaringen gedaan en blijf dat doen.
Het is trouwens niet allemaal ellende hoor, mijn muzikaliteit heb ik van beide ouders. Ik hou van kleur en bloemen, dieren en vooral katten.
Ik zing wekelijks in een popkoor met veel plezier en bijna wekelijks swing ik er op los (dansen, dan wel te verstaan). Ik heb mijn levendigheid teruggevonden.
Afspraak maken? Mail info@interpunctie.nl
of bel 0413-310795 of 06 – 21 59 24 35