De vader- en dochterrelatie is vaak iets heel bijzonders. Dochters gedragen zich vaak bezitterig en zelfs verleidend naar hun vader toe. Vaders zijn daar gevoelig voor. Moeders en zonen hebben vaak ook zoiets, maar zonen zijn vaak beschermend naar hun moeder en minder verleidend. Natuurlijk is wat ik hier schets ook beslist niet voor iedereen geldig. Maar in een samengesteld gezin kan de band tussen vader en dochter in de weg staan als het gaat om de nieuwe relatie.

 

Papa is van mij

Vaak laten dochters de stief/bonusmoeder (subtiel of minder subtiel) weten dat zij nummer één zijn voor papa. En dat de stief/bonusmoeder niet in de verste verte nummer twee zal zijn. Een kind hebben is wat anders dan een partner hebben. Maar dochters kunnen soms persé naast papa willen zitten, niet toestaan dat de partner ook een plekje heeft.

 

Lachen

Daar kun je om lachen als het gaat om een kind van 4 en zo lang het tijdelijk is. Maar als je steeds te verstaan wordt gegeven dat jóuw aanwezigheid eigenlijk niet gewenst is, dat jij voor dochter nog minder dan lucht bent, dan doet dat zeer. Dan vergaat het lachen je wel….

 

Jaloezie

Vaders hebben niet altijd in de gaten hoe het voelt om steeds aan de kant gezet te worden. Zij benoemen het als jaloezie. En geen enkele volwassen vrouw wil concurreren met een 10- of 15-jarige dochter. Het kan zo wel líjken maar het is heus niet zo.

 

Is het goed voor de dochter?

Of je het nu bekijkt vanuit de vader (jaloezie) of vanuit de partner (hinderlijk gedrag), eigenlijk doet er dat niet toe. Het gaat erom of het goed is voor de dochter, dat zij papa om haar vingertje kan winden. Het is een ouderwetse visie dat meisjes hun vader “gebruiken” om hun verleidingskunsten op te testen….maar papa hoeft er niet in te trappen…toch?

 

Grenzen

Papa mag het stiekem best leuk vinden, maar moet er wel paal en perk aan stellen. In een samengesteld gezin is het extra vervelend: de partner is geen ouder en voelt het als concurrentie. Tenslotte is het nooit goed als kinderen altijd hun zin krijgen. Ze leren er niks van. Kinderen hebben grenzen nodig. Daar ben je vader (of moeder) voor!